شترمرغ

در خوزستان یک مراسمی داریم به نام زار که هم قسمتی از رقص بندری است و هم یک جور مراسم خرافی برای ریختن ترس از جن زده های بندر است ، می توانید اپیزود کشتی یونانی فیلم سینمایی "قصه های کیش" ساخته ی ناصر تقوایی را ببینید.

شما می توانید در کلیپ تصویری زیر ، زار زذن در خرس و شترمرغ را ببینید که با تکه ای از آهنگ دختر اهوازی شهرام آذر نابغه ی موسیقی شهرمان اهواز جور کردم.

khersoshvatormorgh_emshoshowshe.wmv

اما درباره ی دو حیوان این کلیپ سخنی چند می رانیم.
خرس در آمریکای شمالی است و ما را به یاد سرخپوستان می اندازد.

شترمرغ هم در آفریقاست و ما را به یاد جادوگران می اندازد.
خلاصه هنوز روشن نیست خاستگاه مراسم زار کجاست ؟ اما نکته ی جالب این است که دو قوم مختلف که کمتر نشانه ی پسوندی دارند ، هر دو حیواناتی را دیده اند که زار می زنند. شاید سرخپوستها از خرس می ترسیدند ، اما شترمرغ که ترس ندارد. شترمرغ نه شتر است که کینه به دل بگیرد و نه مرغی که توان گوشت کنی عقاب را داشته باشد.


شترمرغ

البته در قسمت دیگری از رقص بندری دستهایمان را مانند اف انگلیسی می کنیم ، جوری که منحنی بالا و پایین اف ، سر و دمب شترمرغ را خاطرنشان می کنند و مردم چیزی را تقلید می کنند که روزمره می بینند و چون شترمرغ ابروبرگشته است و زیادی ناز دارد ، سوژه ای بود برای رقص که چون اکنون اثری از شترمرغ در خوزستان نمی بینیم نتیجه می گیریم "نسل شترمرغ های خوزستان نابود شده است."


و شاید شترمرغ ها ارابه های جنگی زمان هخامنشیان باشند که در جنگ های آفریقا اسیر شده باشند و چاپاری که سند آزادی شترمرغ های ایرانی  را به آفریقا می برد را ترور کرده باشند. به هر حال ما که از آفزیقا خیر ندیدیم ، شترمرع هایش پیشکش ، گوشتش هم بسیار گران است ، هر چه باشد گوشت شترمرغ از فراوری گوشت شتر و گوشت مرغ به دست می آید ، همین است که کیک از آرد و تخم مرغ گران تر است.  شاید هم همان اندک شترمرغ های مانده در خوزستان در بمباران شیمیایی صدام حرامزاده به ایران ، شیمیایی شده باشند و جان به جان آفرین سپرده باشند.

خوزستانی ها هم برای یابود بخت برگشتگان ابروبرگشته یشان زار می زنند و زمبن خوزستان نیز برای نشان دادن زاریش به آسمان است که از خود نفت می تراود و سیاه می پوشد  که البته با همان اشک سیاه زمین خوزستان می توان شترمرغ های سیاهستان های آفریقا را بازگرداند مردم خوزستان آنقدر به شترمرغ علاقه دارند که نبرای یادآوری سر مبارک این حیوان تیتیش مامانی ، نخل می کارند و لوله های نفت را مانند سر شترمرغ بی می افکنند. حیف که نشانی ثبت اختراع را ندادند تا ما را در کتاب رکوردداران گیطض ثبت کنند.
گزارش تخلف
بعدی